The Bible

1

As va'n seihll ooilley jeh'n un chengey, as jeh'n un ghlare.

And the whole earth was of one language, and of one speech.

2

As haink eh gy-kione, myr ghow ad nyn yurnah lesh y shar, dy daink ad gys cheer rea ayns thalloo Shinar; as ayns shen ren ad cummal.

And it came to pass, as they journeyed from the east, that they found a plain in the land of Shinar; and they dwelt there.

3

As dooyrt ad ry-cheilley, Tar-jee, lhig dooin breekyn y yannoo, as slane lostey ad: As va breekyn oc ayns ynnyd claghyn, as va pick-hallooin oc son mortar.

And they said one to another, Go to, let us make brick, and burn them thoroughly. And they had brick for stone, and slime had they for morter.

4

As dooyrt ad, Tar-jee, lhig dooin ard-valley as toor y hroggal, e vullagh nee roshtyn gys niau; as lhig dooin ynnyd vaghee shickyr y yannoo dooin hene, nagh bee mayd skeaylt veih my cheilley er slane eaghtyr y thallooin.

And they said, Go to, let us build us a city and a tower, whose top may reach unto heaven; and let us make us a name, lest we be scattered abroad upon the face of the whole earth.

5

As haink y Chiarn neose dy chur-my-ner yn ard-valley, as y toor va cloan gheiney dy hroggal.

And the Lord came down to see the city and the tower, which the children of men builded.

6

As dooyrt y Chiarn, Cur-my-ner ta'n pobble myr unnane, as ta'n un ghlare oc ooilley: as shoh t'ad er ghoaill orroo dy yannoo; as nish cha bee nhee erbee er ny lhiettal voue, t'ad er n'ghoaill ayns laue dy yannoo.

And the Lord said, Behold, the people is one, and they have all one language; and this they begin to do: and now nothing will be restrained from them, which they have imagined to do.

7

Tar-jee, lhig dooin goll sheese, as ayns shen coyrt shaghrynys er y ghlare oc, nagh vod yn derrey-yeh toiggal glare yn jeh elley.

Go to, let us go down, and there confound their language, that they may not understand one another's speech.

8

Er shoh ren y Chiarn skeaylley ad magh veih shen harrish slane eaghtyr y thallooin as scuirr ad veih troggal yn ard-valley.

So the Lord scattered them abroad from thence upon the face of all the earth: and they left off to build the city.

9

Shen-y-fa te enmyssit Babel, er-yn-oyr dy nee ayns shen hug y Chiarn shaghrynys er glare ooilley yn seihll: as veih shen ren y Chiarn ad y skeayley harrish slane eaghtyr y thallooin.

Therefore is the name of it called Babel; because the Lord did there confound the language of all the earth: and from thence did the Lord scatter them abroad upon the face of all the earth.

10

Ad shoh va sheelogheyn Shem va Shem keead bleïn dy eash, as hooar eh Arphaxad daa vleïn lurg y thooilley.

These are the generations of Shem: Shem was an hundred years old, and begat Arphaxad two years after the flood:

11

As va Shem bio lurg ruggyr Arphaxad queig cheead bleïn, as hooar eh mec as inneenyn.

And Shem lived after he begat Arphaxad five hundred years, and begat sons and daughters.

12

As va Arphaxad bio queig bleeaney jeig as feed, as hooar eh Salah.

And Arphaxad lived five and thirty years, and begat Salah:

13

As va Arphaxad bio lurg Salah ve ruggit, kiare cheead bleïn as three; as va echey mec as inneenyn.

And Arphaxad lived after he begat Salah four hundred and three years, and begat sons and daughters.

14

As tra va Salah jeih bleeaney as feed dy eash, hooar eh Eber.

And Salah lived thirty years, and begat Eber:

15

As va Salah bio lurg Eber ve ruggit kiare cheead bleïn as three; as va echey mec as inneenyn.

And Salah lived after he begat Eber four hundred and three years, and begat sons and daughters.

16

As tra va Eber kiare bleeaney jeig as feed dy eash hooar eh Peleg.

And Eber lived four and thirty years, and begat Peleg:

17

As va Eber bio lurg ruggyr Peleg kiare cheead bleïn as jeih as feed: As va echey mec as inneenyn.

And Eber lived after he begat Peleg four hundred and thirty years, and begat sons and daughters.

18

As tra va Peleg jeih bleeaney as feed dy eash, hooar eh Reu.

And Peleg lived thirty years, and begat Reu:

19

As va Peleg bio lurg Reu ve ruggit daa cheead bleïn as nuy; as va echey mec as inneenyn

And Peleg lived after he begat Reu two hundred and nine years, and begat sons and daughters.

20

As tra va Reu daa vleïn jeig as feed dy eash, hooar eh Serug.

And Reu lived two and thirty years, and begat Serug:

21

As va Reu bio lurg Serug ve ruggit daa cheead bleïn as shiaght, as hooar eh mee as inneenyn.

And Reu lived after he begat Serug two hundred and seven years, and begat sons and daughters.

22

As tra va Serug jeih bleeaney as feed dy eash, hooar eh Nahor.

And Serug lived thirty years, and begat Nahor:

23

As va Serug bio lurg Nahor ve ruggit daa cheead ble?n; as va echey mec as inneenyn.

And Serug lived after he begat Nahor two hundred years, and begat sons and daughters.

24

As tra va Nahor nuy bleeaney as feed dy eash, hooar eh Terah.

And Nahor lived nine and twenty years, and begat Terah:

25

As va Nahor bio lurg Terah ve ruggit queig feed as nuy bleeaney jeig; as va echey mec as inneenyn.

And Nahor lived after he begat Terah an hundred and nineteen years, and begat sons and daughters.

26

As tra va Terah three feed bleïn as jeih, hooar eh Abram, Nahor, as Haran.

And Terah lived seventy years, and begat Abram, Nahor, and Haran.

27

Nish ad shoh sheelogheyn Terah: hooar Terah Abram, Nahor, as Haran: As hooar Haran Lot.

Now these are the generations of Terah: Terah begat Abram, Nahor, and Haran; and Haran begat Lot.

28

As hooar Haran baase roish e ayr Terah, ayns y cheer ruggyr eh, ayns Ur ny Chaldeanee.

And Haran died before his father Terah in the land of his nativity, in Ur of the Chaldees.

29

As ghow Abram as Nahor dagh fer jeu ben: va ben Abram enmyssit Sarai: as ben Nahor, Milcah, inneen Haran, ayr Milcah, as ayr Iscah.

And Abram and Nahor took them wives: the name of Abram's wife was Sarai; and the name of Nahor's wife, Milcah, the daughter of Haran, the father of Milcah, and the father of Iscah.

30

As va Sarai gennish; cha row (foast) sluight eck.

But Sarai was barren; she had no child.

31

As ghow Terah Abram e vac, as Lot mac Haran, yn oe echey, as Sarai e inneen 'sy leigh, ben e vac Abram; as hie ad magh veih Ur jeh ny Chaldeanee, dy gholl gys cheer Chanaan; as haink ad gys Haran, as ren ad cummal ayns shen.

And Terah took Abram his son, and Lot the son of Haran his son's son, and Sarai his daughter in law, his son Abram's wife; and they went forth with them from Ur of the Chaldees, to go into the land of Canaan; and they came unto Haran, and dwelt there.

32

As va eash Terah daa cheead bleïn as queig, as hooar Terah baase ayns Haran.

And the days of Terah were two hundred and five years: and Terah died in Haran.